Janina Lesiak - "Maria Józefa Habsburg. Ostatnia polska królowa. Portret psychologiczny."

Autor: Janina Lesiak

Tytuł: Maria Józefa Habsburg. Ostatnia polska królowa. Portret psychologiczny.

Wydawnictwo: MG

 Data wydania: 1 czerwca 2022

Liczba stron: 240

Ocena: 8/10

Patronat Książkowiru

Opis:

Maria Józefa Habsburg – ostatnia koronowana polska królowa nie ma wśród historyków dobrej opinii. Uważana jest za sterniczkę okrętu pod tytułem „wolna Rzeczypospolita”, tak nieudolnie, nierozsądnie i egoistycznie nim kierującą, że w końcu musiał się rozbić o skały i przestać istnieć na 123 lata.

Janina Lesiak podjęła się trudnego zadania; wychodząc z założenia, że każdy ma prawo do obrony postanowiła nie tyle tłumaczyć, ile zrozumieć postępowanie Marii Józefy szukając przyczyn, dla których ta ostatnia z ośmiu Habsburżanek na polskim tronie zapisała się wśród nich najgorzej.

Książka jest opowieścią o kobiecie, która pragnęła być kimś innym niż była i o tym, że niespełnione marzenia mogą zmienić życie komuś, kto nie potrafi się pogodzić z niemożnością ich realizacji.

I o tym, że aby być królową nie wystarczy usiąść na królewskim tronie…
Jest także po części opowieścią Autorki o jej własnym życiu, wyborach i drodze twórczej poświęconej portretom psychologicznym polskich królowych, które choć dalekie i niekiedy zapomniane są tak niezwykłe, że trzeba je obudzić i ożywić.

Maria Józefa Habsburg – ostatnia w monarszym orszaku zaprasza do swojego świata.

Recenzja:

    Już od kilku lat, a właściwie od samego początku śledzę serię o polskich królowych autorstwa Janiny Lesiak. Udało mi się przeczytać je wszystkie, więc i tej najnowszej nie mogło zabraknąć. Jak się okazało, jest to ostatnia książka z cyklu - dziewiąta, co czyni ją wyjątkowa z wielu powodów. W takim razie zabieram Cię na podróż, w której potowarzyszy nam ostatnia królowa Polski, ale nie tylko.

Już na samym początku autorka wyjaśnia nam, dlaczego będzie to ostatni portret, który opisze i wyjaśnia symbolikę cyfry 9. Trochę przykro, bo liczyłam, że ten cykl jeszcze trochę książek będzie liczył, ale przecież niezbadane są ścieżki twórcze autorów. Cieszę się, że jako czytelnik miałam okazję przeczytać je wszystkie, niejednokrotnie obejmując patronatem. 

Pierwsza część jest bardzo intymna i autorka poświęca ją w dużej mierze samej sobie. Opowiada trochę o sobie, o swoich motywacjach, o strachach i lękach, ale i o tych weselszych chwilach. Początkowo podchodziłam do tego trochę bardziej sceptycznie, bo po prostu nie przepadam za takimi "autowynurzeniami" i tak, dla mnie jest to zdecydowanie najsłabsza część tej książki, aczkolwiek nie jest aż tak nudna dla mnie, jak na początku mogłoby mi się wydawać. Ale chyba to jedyny minus tej książki jak dla mnie.

Kiedy do gry wkraczają wszystkie poprzednie królowe, o których pisała autorka, zaczyna robić się magicznie. To tak jakby siedzieć w jednym pomieszczeniu z najznamienitszymi kobietami w historii i rozmawiać o ich życiu, o ich motywacjach i o tym, co się wydarzyło, że były takie, jak pokazała nam historia. To z kolei chyba moja ulubiona część, bo przecież o wszystkich nich już wcześniej sporo czytałam. 

Tak mniej więcej od połowy zaczyna się część poświęcona tylko naszej głównej bohaterce - Marii Józefie Habsburg. Historycy nie przedstawiają jej w ciekawym świetle, ale nie ma się czemu dziwić, bo to właśnie jej działania osłabiły nasz kraj, co doprowadziło do naszego upadku. Janina Lesiak podjęła się trudnego zadania. Chce chociaż trochę przybliżyć to, co miało wtedy miejsce i dlaczego Maria Józefa tak postępowała. Z tej książki wyłania się obraz kobiety, która była oddana swojej dynastii Habsburgów i to tylko ich dobro się liczyło. Czy wiedziała do czego doprowadzi to wszystko? Pewnie się nie spodziewała, a dzięki autorce chociaż odrobinę możemy postawić się na miejscu tej kobiety.

Jak zwykle musze pochylić czoła przed rewelacyjną pracą jaką wykonała autorka. Na pewno poświeciła wiele, wiele godzin na doszukiwaniu się wszystkich informacji, choćby w skrawkach i opisaniu ich dla nas jak najbardziej wiarygodnie ale i ciekawie. Nie dostajemy tutaj suchych informacji, ale całą historię, z której aż wyciekają emocje. I właśnie to w tej i pozostałych książkach Janiny Lesiak jest najlepsze.

Uwielbiam styl pisania autorki. Jest niesamowicie malowniczy, ale przy tym sprawia wrażenie, jak razem z nią przemigalibyśmy korytarze pałaców, czy uczestniczyli w ucztach. Momentami trochę zawiły, ale jak już się po kilku stronach wpadnie w ten rytm, to niesie on aż do ostatniej kropki. 

Co mi więcej pozostało, jak tylko zachęcić Cię do zapoznania się z twórczością Janiny Lesiak, bo myślę, że jej książki, to świetna lektura, a i okazja do pogłębienia swojej wiedzy historycznej. Ja mam nadzieję, że spotkam się jeszcze z twórczością autorki na kartach jakieś kolejnej wspaniałej historii.

Z książkowymi pozdrowieniami,

Klaudia.