Magdalena Kucenty - "Zodiaki. Genokracja"

Autor: Magdalena Kucenty

Tytuł: Zodiaki. Genokracja

Wydawnictwo: Uroboros

Premiera: 24 lutego 2021

Liczba stron: 464

Ocena: 8/10

Patronat Książkowiru

Opis:

Biopunkowa wizja świata po globalnej zagładzie. Społeczeństwo jest rozwarstwione, panuje system kastowy, a każdy człowiek ma swoją metrykę. W zakładach inżynierii genetycznej „Zodiak” tworzeni są postludzie o niezwykłych umiejętnościach. Na drabinie społecznej nie ma jednak dla nich miejsca. To wyłącznie obiekty doświadczalne, oznaczone i skatalogowane podług swych właściwości.

Młody Capricorn (wersja gamma, stabilna) nie kwestionuje reguł rządzących jego światem. Odgrywa rolę szczura laboratoryjnego, posłusznie wykonując powierzone mu zadania. Z pozoru nie obchodzi go nic poza rozwijaniem własnych umiejętności.

Żywiołowa Pisces (wersja alfa, niestabilna) ani myśli stosować się do jakichś tam zasad. Aby pomóc Capriemu, nie cofnie się przed niczym. Będzie kłamać, oszukiwać i zabijać. Skoro w miłości wszystkie chwyty są dozwolone, to dla miłości – tym bardziej.

Sparaliżowany Virgo (wersja beta, niekompletna) jest więźniem we własnym ciele. Nie widzi, nie słyszy, nie może ruszyć nawet palcem. Mimo to zawsze czuwa nad Gemini. Z połączeniem do sieci nie musi nigdzie iść, aby być wszędzie.

Nierozłączone Gemini (wersja beta, stabilna) dwoją się i troją, by zapewnić reszcie Zodiaków lepszą przyszłość. Dla ich dobra są gotowe poświęcić wszystko. Ludzie czy nie, stanowią przecież rodzinę.

Ich człowieczeństwa nie da się zredukować do metryki.

Recenzja:

O istnieniu takiego podgatunku w literaturze, jak biopunk, dotychczas nie miałam zielonego pojęcia. Ot, czytałam książki z takiej kategorii, z niuansami z zakresu biotechnologii, ale w życiu nie pomyślałabym, że ma to swoją nazwę (wydawnictwo Uroboros uczy i bawi). Po zapoznaniu się z tymże terminem głębiej oraz przeczytaniu powieści Magdaleny Kucenty, z całą pewnością mogę powiedzieć, że Zodiaki. Genokracja są kwintesencją biopunku i… cholernie wciągającą lekturą, z jedną baaardzo poważną wadą – kończy się za szybko! Bo choć świat wymalowany przez autorkę nie jest zbyt kolorowy, tak fascynuje nieziemsko i… żal go opuszczać.

Capri liczył. Oglądał wyniki. Podmieniał dane. Tyle opcji, tyle ewentualnych przyszłości. Głowa zaczynała mu pękać.

– Za dużo niewiadomych – wypluł z irytacją. – Nie potrafię…

– Spokojnie, chłopcze. – Draak uśmiechnął się pokrzepiająco. – Wszystkie te lata, które dane mi było przeżyć, na pewno nauczyły mnie jednej rzeczy. – Sapnął ciężko. – Nie można wiedzieć wszystkiego.

Książka jest szalona pod wieloma względami – wrzucenia czytelnika od razu w wir biotechnologicznej przyszłości, zwariowanego tempa akcji oraz… nietuzinkowych bohaterów. Każdy z tytułowych Zodiaków jest charakterystyczny i posiada wyjątkową osobowość - nadzwyczajne zdolności oraz… przypadłości – jak choćby niezrównoważona psychicznie Pisces. Fenomenalna jest także wizja świata, podział społeczeństwa, cudaczne mutacje, technologiczne rozwiązania oraz inne elementy. Z początku odrobinę gubiłam się w oryginalnym nazewnictwie choćby klas (przydałyby się jakieś przypisy lub słowniczek tutaj), tak z każdym rozdziałem coraz więcej rozumiałam i coraz bardziej wkręcałam się w fabułę – a raczej nie-do-końca-fabułę. Książka zdaje się nie mieć głównego, stabilnego trzonu, niemniej dzieje się tutaj tak wiele, i tak wiele smaczków z tegoż uniwersum poznajemy, że nie można się o to gniewać. Zodiaki. Genokracja zdają się być wstępem do czegoś większego.

(…) – Zapomniałeś, że kiedy patrzysz na ryby…

Postać dziewczyny zamigotała i znikła.

– …królik podrzyna ci gardło (…).

Magdalena Kucenty zgromadziła w tej książce mnóstwo interesujących pomysłów oraz przelała wiele ciekawych rozterek na papierowy strony. Choć całość zdaje się być iście rozrywkowa – ot, sporo tutaj humoru i przekomarzania się, wszak bohaterowie są młodzi – tak, kryją się tutaj także przedstawione w świeży sposób motywy moralności czy człowieczeństwa. Podobnie sytuacja ma się ze społeczeństwem – wyższa pozycja nie we wszystkich wypadkach zdaje się być lepsza, bo wraz z nią pojawia się też więcej ograniczeń. Niestety, w niektórych wątkach pojawiają się niedociągnięcia, motywacje bohaterów też bywają zarysowane nieco niewyraźnie, jednakże nie przeszkadza to w odbiorze treści i… w fantastycznej zabawie! A to chyba najważniejsze, prawda?

(…) – Może w każdym człowieku żyją dwie osoby? Może stanowimy najnormalniejszą istotę ludzką na świecie, tyle że świadomą własnej dwoistości? Może po prostu wiemy, że nie ma żadnego „ja”? Jesteśmy tylko „my”.

Zodiaki. Genokracja to powieść zdecydowanie warta uwagi i bardzo udany debiut powieściowy. Dotychczas Magdalenę Kucenty spotykałam jedynie w rozmaitych antologiach, dlatego bardzo się cieszę, że pokusiła się na popełnienie znacznie dłużej formy – i rozszerzenie mojej czytelniczych zainteresowań. Po tej książce mam ochotę na więcej biopunku i… więcej twórczości samej autorki! Jestem święcie przekonana, że każdy fan niepoprawnej fantastyki naukowej zakocha się w „Zodiakach”. Polecam z całego serducha!

P.S. A teraz wspólnie powzdychajmy do tej kapitalnej okładki, do której ilustrację stworzyła Natalia Starkiewicz! 💓💓💓