Janina Lesiak - "O rybach, grzybach, kobietach i sensie życia - czyli rozmówki z Alusiem Curunią"

Autor: Janina Lesiak

Tytuł: O grzybach, rybach, kobietach i sensie życia - czyli rozmówi z Alusiem Curunią

Wydawnictwo: MG

Data wydania: 30 maja 2017

Liczba stron: 304

Ocena: 8/10

Patronat Książkowiru

Opis:

Aluś Curunia to mężczyzna na „nie”: niebogaty, niekształcony, niepracujący na stałe, niestroniący od piwka i nieradzący sobie z tytoniowym nałogiem. Mówi o sprawach prostych, o zdarzeniach zwyczajnych i typowych, takich na co dzień. W jego opowieściach są ryby, grzyby, zimne nóżki i coś na apetyt… Jest zatoka z płycizną w sam raz na białą rybę, są kobiety, ptaki i las pełen dzikich konwalii. Na zwalonym pniu, w bejsbolówce z piórkiem, siedzi Aluś Curunia i mówi: „Szacuneczek dla przemiłych Państwa, zapowiada się piękny dzień”. Zapraszam…

Recenzja:

   Janina Lesiak, ta pani ostatnio dołączyła do grona moich ulubionych, polskich autorów. Nie tylko za sprawą pokazania portretów trzech niesamowitych kobiet, ale zaskarbiła sobie moje uznanie tym, że pokazała, że jest dobra w pisaniu także innych gatunków, osadzonych w zupełnie innych realiach niż poprzednie książki. Dzisiaj, kolejny patronat Książkowiru, kolejny tej Pani. Dzisiaj trochę o Alusiu Curuniu, także szacuneczek i przechodzimy do dzisiejszej recenzji :) 

Aluś Curunia - niebogaty, niewykształcony, bezrobotny i niestroniący od papierosów i alkoholu ma co nieco do opowiedzenia na różne tematy. Od grzybów czy ryb, po tematy bardziej skomplikowane i złożone. Wysłuchajcie go, bo warto.

Muszę przyznać, że po przeczytaniu opisu, nie spodziewałam się tego co znajdę w środku. Nigdy wcześniej nie miałam okazji czytać takiej książki, a raczej takiej formy. Że rzadko sięgam poopowiadania, to wiadomo, ale to co znalazłam w środku tej książki to nie są opowiadania. Autorka stworzyła zbiór krótkich, dwu-trzy stronicowych sytuacji, w których na przeróżne tematy wypowiada się Aluś Curunia. Początkowo trochę się zaskoczyłam, ale całkiem spodobała mi się taka forma.

Kiedyś moja polonistka użyła takiego mądrego słówka jak antybohater. Widzicie, coś jednak przydaje się z tej nauki. Myślę, że Aluś Curunia to idealny przykład takiego antybohatera. Oczywiście musiałam najpierw sprawdzić, czy dobrze zapamiętałam znaczenie tego pojęcia i tak, Aluś wpisuje mi się tutaj idealnie. Niepozorny, nie zwracający na siebie większej uwagi. Nie przyciąga zainteresowania innych ludzi, a wręcz ludzie pewnie omijają go szerokim łukiem bo to w końcu prawie pijaczek. Chyba nie miałam dawno do czynienia z takim właśnie bohaterem i cieszę się, że miałam okazję przeczytać tę książkę.

Pod płaszczykiem humoru, autorce udało się przemycić dużo mądrych i ciekawych spostrzeżeń na temat otaczającego nas świata i spraw codziennych. No bo dlaczego taka osoba jak Aluś, nie miałaby do powiedzenia nic wartościowego. Otóż to właśnie Curunia, przy użyciu najprostszych słów potrafi przekazać ludziom celne uwagi i swoje przemyślenia. Już od pierwszych stron bardzo polubiłam główną postać książki. Postaci, które przemykają się na kartach stron są celowo wyposażone w specyficzne cechy, często na granicy ze stereotypami, ale według mnie to bardzo dobrze, bo dzięki temu główny bohater może opiniować takie, czy inne zachowania.

Autorka pisze bardzo przystępnym językiem, który różni się od jej poprzednich książek. Tę książkę pochłania się migiem. Historia za historią i cały czas chce się jeszcze więcej. Zaletą tej pozycji jest to, że tak na prawdę nie musimy jej czytać po kolei. Wystarczy sobie wybrać ze spisu treści na jaki temat chcemy przeczytać i już. Ale osobiście rekomenduję przeczytać całość, bo Aluś Curunia Was nie zawiedzie.

Sama się sobie dziwię, że aż tak spodobała mi się ta książka, ale jest ona godna polecenia, bo zdecydowanie wyróżnia się na tle ostatnich nowości wydawniczych. A może autorka zdecyduje się na wydanie kolejnej części o Alusiu? Jeśli tak, to ja już nie mogę się doczekać. 

Z gorącymi pozdrowieniami,

Klaudia

Za książkę serdecznie dziękuję Wydawnictwu MG