Rebecca F. Kuang – "Republika Smoka"

 

Autor: Rebecca K. Fuang 

Tytuł: Republika Smoka 

Wydawnictwo: Fabryka Słów 

Rok wydania: 2020 

Ilość stron: 783 

Ocena: 8/10 

Opis: 

Gniew zmieniający duszę w rozszalały ogień, którego nigdy nie da się ugasić. Oto cały świat Rin. Chwyciła los za gardło i wyrwała mu z trzewi swoją przyszłość- dostała się do Akademii Sinegardzkiej a potem dalej, dzień po dniu, walczyła by ją skończyć. Tylko po to, by patrzeć, jak jeden po drugim umierają jej przyjaciele. By oglądać góry usypane z trupów swoich rodaków. By stać się istotą, zdolną spalić cały naród najeźdźców w akcie niewyobrażalnej zemsty. 

Teraz nie zostało jej nic, prócz odwetu na ostatniej zdrajczyni - Cesarzowej Su Daji. Oraz ciągłej walki z Feniksem, który nieustająco żąda ofiar. W chwili, gdy mu się podda, jej ciało stanie się ledwie narzędziem i będzie palić wszystko i wszystkich. A gdy cały świat zamieni się w popiół, Rin sama zamarzy o śmierci. 

Recenzja: 

Jakiś czas temu recenzowałam dla Was pierwszą część trylogii Wojen Makowych, macie ją TUTAJ. Wiecie, jaka byłam zachwycona tamtą książką i jak nie mogłam się doczekać drugiego tomu. Teraz miałam już w swoich rękach tę potężną, bo liczącą ponad 700 stron książkę, która wołała mnie cały czas z półki, gdy inne obowiązki nie pozwalały wcześniej zagłębić się w lekturze. Ale w końcu się udało. Czy ta część spełniła moje oczekiwania? 

Przede wszystkim na samym początku wspomnę, że mimo że Wojna makowa ukazała się wcześniej w tym roku, to czas między premierą tego tomu był dla mnie trochę za długi i przez to na początku byłam lekko zagubiona. Pomógł w tym co nieco słowniczek postaci na końcu, dzięki czemu przypomniałam sobie, kto jest kim, ale niektóre ważniejsze wątki wypadły mi już z pamięci i musiałam wracać do pierwszej części, by wiedzieć tak naprawdę, co się dzieje. Dlatego też jeśli macie taką możliwość, najlepiej czytać te dwie książki jedna po drugiej, by cały czas pozostać w historii. Zresztą – pierwszy tom był tak wciągający, że nie da się od niego oderwać, a drugi, mimo początkowych trudności i kilku lekko nudzących mnie opisów, w końcu rozwinął się tak, że również czytało się go z zapartym tchem. 

Przede wszystkim dlatego, że autorka świetnie prowadzi akcję. Potrafi dążyć do punktu kulminacyjnego z uporem, ale też poprzetykać go spokojniejszymi momentami, by dać nam czas na oddech. A to bardzo ważne, bo tutaj spotkacie bardzo wiele takich chwil, w których napięcie sięga zenitu, pod koniec za to pojawi się tyle zaskoczeń… Ja nadal nie jestem pewna, jakim cudem stało się to, co się stało. To znaczy dobra, wiem. Po prostu jestem jeszcze na etapie wyparcia, bo moje serce pragnęło czegoś zupełnie innego i jeszcze ma nadzieję, że to wszystko zostanie jednak w trzecim tomie jakoś naprawione. Za bardzo marzę, prawda? 

Jeśli chodzi o bohaterów to tak jak mówiłam – było mi trudno przypomnieć sobie, kto jest kim, ale słownik na końcu rozwiał większość wątpliwości. W miarę postępowania akcji zresztą i po powrocie do pierwszego tomu to stało się jaśniejsze. I muszę przyznać, że choć Rin nieco nadal irytowała mnie w tym tomie, zwłaszcza trochę raziły mnie niektóre jej teksty – co nie wiem, na ile jest kwestią tłumaczenia, a ile oryginału, bo do tego nie dociekałam – tak udało mi się jednak polubić ją bardziej niż w pierwszym tomie. Mimo wszystko. Jest postacią z krwi i kości, a jej wewnętrzna walka jest naprawdę ważna dla całej historii. Samo to, co przeszła, sprawia, że nie można tej dziewczynie nie współczuć i nie kibicować. 

Mamy tu jeszcze całą masę postaci, o których powinnam wspomnieć, a które sprawiały, że się uśmiechałam, płakałam albo zagryzałam zęby ze złości. Autorce ponownie udało się świetnie wszystkie je zbalansować, za co naprawdę należy jej się ogromny plus. Mieli swoje słabe momenty, ale mieli też momenty wielkości. Do tego dochodziły te wszystkie nowe osoby, z którymi postacie musiały zawierać sojusze, często naprawdę ryzykowne. W dodatku gdy już w grę wchodziła wojna, ta od strony politycznej, wszystko było tak naprawdę możliwe. No właśnie – bo w tym tomie mamy też bardzo dużo opisanych strategii oraz polityki, ale nie w taki sposób, byście się zanudzili na śmierć. Spokojnie. W pewnym momencie wręcz zatoniecie w pędzącej akcji i już się z niej nie wyrwiecie, zapewniam. 

Poza tym pamiętacie – kultura Dalekiego Wschodu, tamte wierzenia, czyli dla mnie wcale nie tak dobrze znany motyw. Świetnie czytało mi się tę książkę także ze względu na to, że mogłam znów odkrywać kolejne związane z tym fakty i dowiedzieć się jeszcze więcej fascynujących rzeczy, bo Kuang podaje to w naprawdę fajnej i przystępnej formie, po czym ponownie zderza wszystko z bestialską rzeczywistością, a w tym tomie również przeciwstawia innej kulturze. 

Jeśli mogę Wam dać radę przed lekturą powiem tak: nie oczekujcie od tej książki, że będzie Was oszczędzać. Nie ma o tym nawet mowy. Ach, moje serce wręcz krzyczy po tym zakończeniu. Jak można robić coś takiego? Teraz jeszcze bardziej nie będę mogła się doczekać kontynuacji, bo sama już nie wiem, jak mogą potoczyć się losy bohaterów. Trzeba być przygotowanym na wszystko. Dlatego mam nadzieję, że już całkiem niedługo w nasze ręce wpadnie trzeci tom, zwieńczający całą opowieść i przynoszący wszystkie odpowiedzi! Tymczasem polecam Waszej uwadze ten oraz pierwszy tom, bo Republika Smoka to monumentalna, pełna zaskoczeń i niesamowitej akcji oraz emocji historia, od której się nie oderwiecie!