Wilkie Collins - "Basil"

Autor: Wilkie Collins

Tytuł: Basil

Wydawnictwo: MG

Data wydania: 16 stycznia 2019

Liczba stron: 322

Ocena: 9/10

Patronat Książkowiru

Opis: 

Basil, potomek arystokratycznego rodu i aspirujący pisarz, zakochuje się w dziewczynie – smagłej, ciemnookiej piękności – przypadkowo spotkanej w omnibusie. Nie mogąc liczyć na aprobatę ojca dla małżeństwa z córką kupca, poślubia dziewczynę w tajemnicy. Jednocześnie akceptuje pewien dziwaczny warunek postawiony przez teścia. Basil ryzykuje wszystko dla miłości, nie podejrzewając zdrady. Gdy nadchodzi krytyczny moment młodzieniec pozbawiony wsparcia bliskich, jednocześnie zagrożony zemstą odwiecznego wroga jego rodziny, zdaje się być zdany wyłącznie na siebie. 

Recenzja:

Po twory Wilkie Collinsa zawsze sięgam z przyjemnością. To jeden z najbardziej charakterystycznych i utalentowanych pisarzy czasów wiktoriańskich, w których dziełach za każdym razem zaczytuję się bez pamięci i nigdy jeszcze się nie zawiodłam. Basil to kolejna fantastyczna powieść, choć z początku nie potrafiłam się w niej odnaleźć… 

Przede wszystkim – recenzowana powieść jest inna pod wieloma względami. Fabuła jest bardzo zakręcona - zaczyna się niewinnie, niemniej z każdą kolejną stroną atmosfera gęstnieje i staje się coraz mroczniejsza. Z na pozór zwyczajnej obyczajówki, przeradza się ona w gotycki thriller, czym wprawiła mnie w osłupienie. Naturalnie, we znanych mi powieściach Collinsa nie brakowało tajemnic i szaleństwie, niemniej Basil zdaje się nie mieć granic w tej kwestii. To książka dzika, nieokiełzana, dziwaczna – kończąc ją czułam, jakbym poznała zupełnie nowego Wilkiego. Jedynym elementem, którego nie mogłam znieść była naprawdę rozczarowująca kreacja żeńskich postaci, bowiem wcześniej autora kojarzyłam z niesamowitymi femme fatale oraz innymi, bardzo charakterystycznymi kobietami – bardzo tego zabrakło, choć tytułowy bohater na tym zyskał...

Ważnym aspektem powieści Basil zdaje się być realizm, który – jak wspominałam wcześniej – przełamują gotyckie klimaty. Autor po raz kolejny udowadnia nam, że doskonale potrafi odwzorować społeczeństwo. Z elegancją obrazuje Londyn w ówczesnych sobie latach, arystokrację oraz inne warstwy, panujące nastroje, by zaraz później wrzucić czytelnika w świat romantyzmu, szaleństwa, przemocy. Jesteśmy na każdym kroku zaskoczeni, ciężko tutaj cokolwiek przewidzieć – od wydarzeń, po zachowania poszczególnych bohaterów. Nic nie jest tutaj oczywiste, nie wszystko zdaje się prawdziwe, a zakończenie zdecydowanie satysfakcjonuje. Żałuję tylko, że książka ta jest taka krótka, bo – koniec końców – okazała się lekturą nie z tej ziemi. 

Wilkie Collins zachwyca również sposobem prowadzenia powieści. Obserwujemy życie bohatera jego oczami, czujemy zbliżającą się tragedię, ale – niestety – jesteśmy całkowicie bezradni. To bardzo poruszający i mocny zabieg oraz fantastycznie wpływa na portret psychologiczny tytułowej postaci – Basila znamy od podszewki. Inteligentny i przepiękny warsztat pisarski autora dopełnia całości.

Cokolwiek dobrego możemy zrobić na tym świecie z naszymi uczuciami czy talentami, wznosi się ku wiecznemu światu ponad nami jako pieśń pochwalna ludzkości do Boga.

Powieść Basil polecam każdemu miłośnikowi literatury wiktoriańskiej. Z początku powieść jest mało przekonująca, jednakże z czasem zamienia się w prawdziwą bombę – intrygującą, czarującą i zmuszającą do refleksji. Jeśli lubicie obłędne opowieści z klimatem, fenomenalną narracją i licznymi niespodziankami – koniecznie przeczytajcie najnowszą na rynku powieść Collinsa!