Adam Silvera - "Zostawiłeś mi tylko przeszłość"

 

Autor: Adam Silvera

Tytuł: Zostawiłeś mi tylko przeszłość

Wydawnictwo: Czwarta Strona (We need YA)

Rok wydania: 2018

Ilość stron: 420

Ocena: 7/10

Opis:

Griffin cierpi na zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Uwielbia Harry’ego Pottera i liczby parzyste. Theo jest fanem Gwiezdnych wojen i wierzy w światy równoległe. W którymś z nich na pewno wciąż żyje. W którymś z nich obaj nadal są szczęśliwi. Jednak nie w tym.

Tworzyli parę idealną. Bajka skończyła się, gdy Theo wyjechał na studia do Kalifornii i poznał nowego chłopaka. Tam też wydarzył się tragiczny wypadek, który zmienił wszystko.

Życie Griffina w jednej chwili przeistoczyło się w równię pochyłą. Jedyne, co mu zostało, to żal i sekrety. Na domiar złego, jego ból jest w stanie zrozumieć tylko Jackson – nowy chłopak Theo z Kalifornii. Żeby budować jakąś przyszłość, Griffin musi stawić czoło przeszłości. Przeszłości, która wydarzyła się naprawdę, a nie tej, którą chciałby pamiętać.

Recenzja:

Poradzenie sobie ze stratą jest trudne. Czy dla młodej osoby, czy starszej; dla chłopaka czy dziewczyny. A jeśli tuż obok straty doświadcza się jeszcze innych, niełatwych rzeczy, można się poważnie zagubić – tak jak Griffin, którego życie zmieniło się w jednej chwili. Ale mówi się, że nie ma sytuacji bez wyjścia. Że po jakimś czasie można wrócić na prostą. Czy i temu wrażliwemu, rozbrajającemu swoim poczuciem humoru i szczerością chłopakowi także się to uda po tym, przez co przeszedł?

Oczywiście tego musicie dowiedzieć się sami. Ja mogę zdradzić tyle, że warto się przekonać jak potoczy się historia Griffina – nastolatka z Nowego Jorku, który sądzi, że traci rozum. Ma obsesję na punkcie liczb parzystych, zawsze musi chodzić po lewej stronie i zna się bardzo dobrze na popkulturze. No i jest zakochany – w swoim najlepszym przyjacielu Theo. Tylko tu pojawiają się schody, bo choć Theo odwzajemniał jego uczucie, ich drogi ostatecznie się rozeszły. Chłopak wyjechał na studia, zaczął inne życie, a potem… potem ono nagle się zakończyło, pozostawiając Griffina w smutku, rozżaleniu i z mnóstwem tajemnic. Teraz Griffin musi radzić sobie z tą stratą, z sekretami, które wciąż mu ciążą i ze wspomnieniami, które wywołują tyle samo uśmiechów, co łez. Bo Theo pozostawił mu tylko przeszłość. A co z przyszłością, która nadchodzi?

Zacznę od tego, że to moje pierwsze spotkanie z twórczością Silvery, bo jeszcze nie miałam okazji przeczytać jego debiutanckiej powieści. Jednak coraz bardziej mam na nią ochotę mimo sprzecznych opinii, które słyszałam, bo Zostawiłeś mi tylko przeszłość naprawdę zapadło mi w pamięci i chciałabym sięgnąć po inną książkę autora. Choć mam kilka uwag do Zostawiłeś mi tylko przeszłość, uważam, że ta powieść jest naprawdę warta poświęcenia jej swojego czasu.

A do czego mam uwagi? Może zacznę właśnie od mniej przyjemnej części. Na przykład do niektórych dialogów między bohaterami. Czasami miałam wrażenie, że są nieco sztuczne, nazbyt poprawne, zwyczajnie wyidealizowane, ale nie mogę też powiedzieć, że nie znalazły się i takie porażające realnością i szczerością. Tutaj Silvera, można powiedzieć, zachował równowagę, choć balansował na cienkiej linie. Drugim, już poważniejszym minusem, było dla mnie miejscowe odrealnienie. To znaczy niektóre z zachowań bohaterów – nie głównych, częściej pobocznych – wydawały mi się nie na miejscu, po prostu nie byłam sobie w stanie wyobrazić, by w prawdziwym życiu coś takiego miało miejsce.

Ale przejdźmy do plusów – z najważniejszych będzie to kreacja bohaterów. Moim zdaniem nie można nie polubić Griffina, który prowadzi nas przez całą historię. To, jak już wspomniałam, rozbrajająco szczery, prosty, zabawny i bardzo wrażliwy nastolatek, na którym opisywane wydarzenia odcisnęły prawdziwe piętno. Od jego smutku nie da się uciec, ale to jest naturalne – tak bardzo, że w końcu zaczynamy przeżywać tę stratę tak samo mocno, jak on. Ale książka jest wypełniona nie tylko nostalgią i bólem, o nie. Pojawiają się naprawdę zabawne momenty, będą też takie pełne napięcia czy wywołujące zdziwienie. Silvera swobodnie przeskakuje między nastrojami, dzięki czemu równoważy poważny wydźwięk powieści, do której wkrada się nieco naprawdę świetnego humoru i jaśniejszych barw. Poza tym postacie Theo, Jacksona czy Wade’a także wydały mi się bardzo dobrze skonstruowane, wniosły do powieści wiele i wywołały masę przeróżnych odczuć. Bo Silvera nadał im nie tylko imiona i wygląd, ale też charaktery, które zapadają w pamięci, a z pobocznymi postaciami często nie idzie to tak dobrze. Chociaż… czy Theo, który jest nieustannie obecny, mimo tego, że odszedł, można nazwać poboczną postacią?

Dodatkowo powieść porusza temat miłości między osobami tej samej płci. Chociaż przy Silverze to nie zaskakuje (bo jego debiut poruszał podobną tematykę), nadal uważam, że jest to wątek, po który wielu autorów boi się sięgnąć, albo zwyczajnie robi to nieumiejętnie, by jedynie „wybić się” na czymś (czasami nadal) szokującym czy niespotykanym. Dlatego bardzo cieszyło mnie to, że Silverze udało się odmalować relacje między bohaterami tak szczerze, ciekawie i poruszająco. Nawet jeśli zdarzały się potknięcia, o których wspomniałam chwilę wcześniej, jestem mu w stanie to bez problemu wybaczyć.

Książka Silvery to poruszająca, urokliwa opowieść o nastolatkach, których połączył, a następnie rozdzielił los. Jest historią Griffina, który mimo swoich dziwactw, znalazł w życiu kogoś, kto go rozumiał, i po jego odejściu musi wreszcie tak naprawdę stawić czoła przeszłości, by móc pomyśleć o tym, co jeszcze przed nim. Książka zawiera w sobie mnóstwo smutku, żalu i ciążących sekretów, ale prowadzi nas przez to także scenami pełnymi humoru i prostszych, zwyczajnych elementów. Myślę, że wielu nastolatków znajdzie w Griffinie swoją bratnią duszę (uwielbia Harry’ego Pottera, kto z nas go nie uwielbia? A to tylko jedna z wielu rzeczy, za którą go pokochałam!) i bardzo chętnie wybierze się w tę podróż, którą ma do zaoferowania, nawet jeśli jest ona pełna czyhających po drodze trudności.