Siri Pettersen - "Bańka"

Autor: Siri Pettersen

Tytuł: Bańka

Wydawnictwo: REBIS

Data wydania: 22 maja 2018

Liczba stron: 256

Ocena: 6/10

Opis: 

12-letnia Kine musi wstawać rano, musi chodzić do szkoły i na pływalnię, musi żyć z przezwiskiem Bańka, a na dodatek musi śpiewać w beznadziejnym chórze gwiazdkowym. Musi żyć według durnych reguł, w durnym miasteczku, w durnym świecie. 

Ale pewnego dnia zdarza się cud! Znajduje szklaną kulę, która daje jej schronienie przed światem. Bańka zamieszkuje w bańce, która potrafi latać i spełnia życzenia! 

Co z tego wyniknie i jak potoczy się historia Kine? O tym właśnie opowiada ta cudownie kąśliwa, dowcipna, ale i bardzo pouczająca książka.

Recenzja:

Całkiem niedawno, zawinięta w cienki kocyk, przeglądałam zapowiedzi empiku. Ze znudzeniem zerkałam na powieści młodzieżowe, szukając lektury lekkiej i w miarę możliwości oryginalnej (wbrew pozorom – zadanie to łatwe nie było). Wtedy wpadła mi w oko Bańka – nieszablonowy opis napełnił mnie optymizmem i zapowiedzią czegoś nietuzinkowego. Niestety, choć opowieść zdecydowanie jest niebywała, tak nie napełniła mnie radością, raczej… smutkiem i zadumaniem. 

Z okładki można wyczytać, że jest to książka przeznaczona dla młodszych nastolatków, co według mnie nie jest do końca prawdą. Choć bohaterka jest zaledwie dwunastolatką, w książce nie brakuje fragmentów strasznych i przygnębiających, miejscami jest także dość… wulgarna i zwyczajnie niewłaściwa. W związku z tym raczej nie poleciłabym jej młodemu czytelnikowi, choć jest naprawdę pouczająca i interesująca. 

Kochany, głupi tata. Nic nie rozumiał. Nie rozumiał tych wszystkich, które mogły jej coś zrobić, i nigdy tego nie zrozumie. Tak to już jest z rodzicami. Po prostu nie rozumieją. 

(…) Nie rozumiał, jak wielkie potrafi być coś, co jest drobne. 

Bańka zdaje się opowiadać o niezrozumieniu i nieporozumieniach – z rodzicami, rówieśnikami, przyjaciółmi. Myślę, że każdy z nas czuł się kiedyś inny, niezrozumiany, gorszy – to uczucie właśnie towarzyszy Kine. Dziewczynka nie ma łatwo, ale większość problemów zdaje się stwarzać sama. Choć z początku wydawała mi się buntownicza i nieznośna, tak z czasem zrozumiałam, że to jej reakcja obronna, a ona sama jest w głębi… bardzo wrażliwa, dlatego wszystko tak okropnie przeżywa. Jej narracja pełna jest sarkazmu i poczucia krzywdy, wiele spraw wyolbrzymia, ale – wraz z treścią – uczy się na błędach. Pragnieniem bohaterki jest przede wszystkim poczucie bezpieczeństwa, które odnajduje w szklanej kuli. Odcięta od świata, z możliwością spełnienia każdego życzenia, czuje się panią świata, ale… czy to aby nie tylko złudzenie? Czy to naprawdę marzenie Kine? 

Tak, była sama. Nie miała niczego ani nikogo. Z wyjątkiem absolutnie wszystkiego, czego mogła sobie zażyczyć. 

Powieść jest prosta, narracja przejrzysta, ubarwiona fantastyką i interesującą, młodzieżową narracją, pełną humoru, nutki mądrości i portretu psychologicznego dwunastolatki. Brak tu przemów moralizujących, uczymy się na decyzjach i błędach Kine. Znajdziemy tu sporą dawkę trudów dojrzewania i baśniowości, ale… to dla mnie wciąż nieodpowiednia dla młodych ludzi książka. Za dużo tu makabrycznych myśli, pesymizmu i czarnego humoru, a niektóre fragmenty dziecko może wziąć zbyt… dosłownie. 

Kine nigdy nie bała się zmarłych. To z żywymi miała problem. To żywi ją zmuszali, żeby robiła rzeczy, których nienawidziła. 

Powieść Siri Pettersen zdecydowanie była dla mnie ciekawostką i dostarczyła mi dreszczyku emocji – szczególnie przy finale. Raz nudziła, innym razem szokowała, wzruszała, a nawet kilka razy parsknęłam śmiechem przy jej treści, ale ze smutkiem musze napisać, że spodziewałam się zupełnie czegoś innego. Wielkie plusy dla autorki za odniesienie się do mojej ukochanej Rodziny Addamsów (kilka fragmentów jest klimatem rodem stamtąd) oraz abstrakcyjne połączenie rzeczywistości i fantastyki, jednakże patrząc na całość… Bańka jest po prostu powieścią dobrą – tyłka nie urywa, ale i tak uważam, że warto ją przeczytać. Polecam.