Maria Krasowska - "Banda niematerialnych szaleńców"

Autor: Maria Krasowska

Tytuł: Banda niematerialnych szaleńców

Wydawnictwo: SQN

Data wydania: 9 maja 2018

Liczba stron: 384

Ocena: 9/10

Opis:

Nazywam się Danny Moon, a moi rodzice są nieprzyzwoicie bogaci.

Trzy rzeczy, które kocham: gorzka czekolada, gra w Monopoly i ciemność. Trzy rzeczy, których nienawidzę: guwernantki, nuda i jeszcze raz guwernantki

To przez nieposłuszeństwo względem jednej z nich trafiłem do Polski, do wujostwa i pięciu kuzynek. Czułem się jak na zesłaniu… ale tylko na początku.

Któregoś dnia spotkałem tajemniczego brodacza w kapeluszu. Pewnie nie uwierzycie, kiedy wam zdradzę, że był to duch. Wkrótce razem z Anetą, najfajniejszą z moich kuzynek, stanęliśmy przeciwko niebezpiecznemu biznesmenowi, który wykorzystywał duchy do niecnych celów. Włóczyliśmy się nocą po cmentarzu, poznaliśmy agentkę wywiadu Ludwika XVI i włamaliśmy się do… A zresztą przeczytajcie sami.

Recenzja:

Bardzo lubię czytać o duchach, obżerać się gorzką czekoladą, a niebanalne poczucie humoru wprost kocham, dlatego też - zapoznawszy się z opisem Bandy niematerialnych szaleńców - nie miałam wątpliwości, że powieść Marii Krasowskiej jest wprost stworzona dla mnie. Okładka również mnie urzekła, grafika zdecydowanie ma coś w sobie, szczególnie zombie-duch po prawej stronie - moja mordka sama się do niego cieszyła (i nadal cieszy, gdy tylko na niego spojrzę). Zasiadłam do lektury pełna pozytywnych myśli i - na ducha agentki wywiadu Ludwika XVI! - z tak samo dobrym humorem zakończyłam ją. A może nawet lepszym? 

Kacper - Przyjazny Duszek :) 

Autorka przede wszystkim zaskoczyła mnie znakomitą, płynną narracją pierwszoosobową, która zachwyca już od pierwszych stron. Danny jest gawędziarzem zabawnym i sympatycznym - roztacza wokół siebie swoistą, przyjemną aurę, przez którą nie można go znielubić. Nawet rozpieszczenie i naiwność nie wpływa na odbiór jego postaci, co samo w sobie jest już PARANORMALNE, prawda? To teraz dodajcie jeszcze do tego duchy. Duchy złych ludzi, naprawdę okrutnych, które choć za życia niejednemu dały w kość, tak po śmierci są... fajne i pomocne. No, może Kacperkiem to one nie są, ale zdecydowanie są super. I super jest także Aneta, kuzynka Danny'ego z Polski, która jest znacznie rozsądniejsza od głównego bohatera. Oj, znacznie...

Na świecie roi się od półgłówków, a niestety mózgu przeszczepić się nie da.

Danny, po pozbyciu się 31. guwernantki, zostaje wysłany przez nigdy-nie-mających-czasu rodziców do Polski, gdzie też jego życie wywraca się do góry nogami. Przede wszystkim - chłopak idzie do szkoły, gdzie poznaje nowe życie z rówieśnikami, z którymi nie radzi sobie najlepiej. Jedyną pociechą jest towarzystwo najfajniejszej kuzynki, Anety, a wkrótce i duchów. Nastolatkowie zostają uwikłani w niebanalną intrygę - porwania duchów. Ale kto i po co miałby porywać duchy? No... po coś na pewno, ale tego na pewno nie dowiecie się w tej recenzji (spoiler hater). 

6. Zostanę Twoim doradcą od zła, tylko naucz mnie grać w Monopoly

Czuję się niezręcznie, bo ciężko mi przyczepić się do jakiegokolwiek elementu powieści. Nawet rozdziały miały majestatyczne tytuły (powyżej). Było w niej jedynie kilka słabszych dialogów, ale pozostałe (czyli w zasadzie większość) i tak nadrabiały humorem, ciętym językiem i... Danny'm. Wciąż nie wierzę, że mogłam zżyć się z TAKIM bohaterem tak bardzo. Pani Mario - Pani skrzywdziła mój gust do dupkowatych postaci w fantastyce, ale wcale nie mam tego Pani za złe. Chciałabym tylko wiedzieć, co to za czary, gdzie ćwierćwieczna kobieta zostaje zauroczona - czysto literacko - przez czternastolatka?

Banda niematerialnych szaleńców - poza wyrazistym bohaterami i genialną narracją pierwszoosobową - oferuje interesujące przedstawienie świata pozagrobowego. Dzięki temu - i Danny'emu (będę to powtarzać do znudzenia) - powieść czyta się niezwykle lekko, przyjemnie i szybciutko. Nie brakuje w niej zwrotów akcji, a nawet nutki grozy i fajnie przedstawionych wartości, tak ważnych w literaturze młodzieżowej. Myślę, że to powieść idealna dla nastolatków, którzy lubią elementy fantastyczne i dużą dawkę humoru w powieściach, aczkolwiek jednocześnie nie mam wątpliwości, że i dorosłemu czytelnikowi ta książka przypadnie do gustu (wystarczy spojrzeć na mnie). Maria Krasowska zaserwowała mi przygodę nie z tego świata, przez którą wróciłam do gry w Monopoly i która już zawsze będzie ze mną... duchem. Polecam z całego serca! ;)