Mick Finlay - "Detektyw Arrowood"

Autor: Mick Finlay

Tytuł: Detektyw Arrowood

Wydawnictwo: Harper Collins

Data wydania: 2 marca 2018

Liczba stron: 336

Ocena: 6/10

Opis:

Londyn w 1895 roku to miłe miejsce dla bogatych i przedsionek piekła dla biedaków. W brudnych zaułkach kwitnie handel narkotykami i prostytucja. Policja ma pełne ręce roboty, ale z braku środków większość spraw odkłada na półkę. Bogaci w razie potrzeby wynajmują Sherlocka Holmesa, biedni stukają do drzwi Arrowooda. Arrowood czasami za dużo pije i za często zażywa laudanum, ale zna się na ludziach i na kilometr wyczuwa kłamstwo. Holmes to według niego bogaty pozer, bezradny, gdy w sprawie brakuje wyraźnych tropów.

Gdy Arrowood przyjmuje zlecenie od panny Cousture, spodziewa się banalnego śledztwa. Znajdzie jej zaginionego brata, zainkasuje honorarium i zapomni o sprawie. Dzieje się inaczej, ta historia ma drugie, a może nawet trzecie dno, a Arrowood nadepnie na odcisk bardzo niebezpiecznym ludziom.

Recenzja:

   Dzisiaj mam dla Was książkę, która może zainteresować nie jednego wielbiciela powieści detektywistycznych. Detektyw Arrowood to nowa seria na naszym rynku wydawniczym, więc czas sprawdzić, co ciekawego może nam zaoferować.

   

Ci których stać, zwracają się ze swoimi problemami do Sherlocka Holmesa - ale on jest przereklamowany. Biedna część społeczeństwa stuka do drzwi Arrowooda. Może nie jest to materiał na perfekcyjnego detektywa, ale zna się na ludziach, nie to co ten pozer Holmes... Panna Cousture udaje się do Arrowooda i jego kolegi, detektyw myśli, że będzie to banalne śledztwo, jednak nic nie idzie tak jak sobie zakładał.

Byłam bardzo ciekawa tej pozycji, chyba głównie z powodu tych nawiązań do Sherlocka, ale raczej  z takim lekkim przymróżeniem oka. No bo kto nazywa Holmesa pozerem?! I nie, ja nie jestem jakąś ogromną fanatyczką Tego Pana, czy nawet fanką, ale to postać, którą się po prostu zna i takie powiązania zawsze wydają się ciekawe.

Książka ciągnęła mi się niemiłosiernie, co nie znaczy, że nie była ciekawa. Historia jest tak rozwleczona, że czasami miałam ważenie, że autor sam sobie komplikuje sprawę, stawiając kolejne zawiłości na drodze bohaterów. Czytałam ją dosyć długo, ale to chyba tylko dlatego, że już nie ciekawiło mnie tak bardzo, co znów się skomplikuje. Koniec końców, jak bym tak miała zebrać całość, to było okej, ale spokojnie można by było popracować na tym rozwleczeniem. I to chyba taka jedna główna rzecz, którą mogę zarzucić tej pozycji.

No to skoro już sobie ponarzekałam, to czas na kilka lepszych aspektów. Zdecydowanie należą do nich bohaterowie. Nietuzinkowy detektyw Arrowood, który czasem za dużo pije i za często zażywa laudanum, jest świetnie wykreowaną postacią dzięki której nie raz śmiałam się podczas lektury. Pozostali bohaterowie również mu nie ustępują pod względem kreacji i dzięki temu, ta wlecząca się akcja, jest dużo ciekawsza.

Narratorem jest partner Arrowooda - Barnett. Brzmi znajomo? A i owszem. Mam wrażenie, że trochę tutaj naśmiewają się ze słynnego Sherlocka Holmesa, ale jednak sporo wzorowanie się na nim także jest. Myślę jednak, że był to zamierzony efekt, który sprawia, że książka staje się jeszcze ciekawsza w odbiorze.

Autor posługuje się bardzo plastycznym językiem, który świetnie oddaje klimat XIX w. Londynu, a dokładnej jego biedniejszej części. Pomysł na fabułę też jest bardzo interesujący i gdyby nie te ciągłe zawiłości, to byłoby jeszcze lepiej. Finlay prowadzi swoją historię wielowątkowo i na wielu płaszczyznach, to pewnie też następstwo tego wzbogacania o kolejne problemy pomysłu. Czasem się trochę gubiłam w tych wątkach, a czasem potrafiłam przewidzieć co stanie się za chwilę, ale mimo wszystko, zakończenie bardzo mi się podobało.

Detektyw Arrowood to pierwsza część serii Arrowood Mystery i choć nie powaliła mnie na kolana, to z chęcią sięgnę po kolejne części. Może i Was zainteresuje ta historia. Mam nadzieję, że kolejne tomy będą tylko lepsze bo potencjał jest duży.

Z książkowymi pozdrowieniami,

Klaudia

Za książkę serdecznie dziękuję wydawnictwu Harper Collins