Elizabeth O'Roark - "Przebudzenie Olivii"

Autor: Elizabeth O'Roark 

Tytuł: Przebudzenie Olivii

Wydawnictwo: Kobiece

Data wydania: 2017

Ilość stron: 432

Ocena: 3/10

Opis:

Will Langstrom jest trenerem żeńskiej grupy biegaczek. Mężczyzna musiał porzucić marzenia o zawodowej wspinaczce górskiej i zająć się podupadającą farmą po zmarłym ojcu. Zdecydowanie nie potrzebuje takich kłopotów jak romanse – tym bardziej z uczennicami.

Olivia Finnegan to twarda i zbuntowana, młoda dziewczyna, dla której stypendium sportowe na Uniwersytecie w Colorado jest ogromną życiową szansą. Skrywa jednak tajemnicę, która jeżeli wyjdzie na jaw, może ją zniszczyć. Kilka razy mówiła o swoim problemie innym, ale oni nie chcieli jej słuchać, dlatego teraz nie mówi o tym nikomu. Czasami tak jest lepiej.

Will na początku traktuje dziewczynę z rezerwą lecz po jakimś czasie zmienia swój stosunek do niej. Postanawia jej pomóc – chce przebudzić Olivię. Nie bierze pod uwagę jednego – pożądania, które nie daje mu spokoju. Wtedy sprawy się komplikują…

Recenzja:

"Przebudzenie Olivii" miało być dla mnie czymś zaskakującym, oryginalnym i ciekawym - to obiecywał mi opis, to obiecywała mi okładka. Treść jednak złamała tę obietnicę i sprawiła, że tej powieści jestem w stanie dać zaledwie 3/10. Dlaczego? Ponieważ jestem strasznie zła, że autorka zniszczyła tak wielki potencjał tej historii! Jestem zbulwersowana, że przez tak spłycony wątek romantyczny, całość pomysłu poszła się... utopić w pobliskim jeziorze. Wiem, że wiele osób może się nie zgodzić z moją oceną, ale nie jestem w stanie dać nic innego i zaraz o wszystkich aspektach opowiem szerzej.

Olivia Finnegan to dziewczyna, dla której całym życiem jest bieganie. Tak naprawdę nie ma ona niczego innego: tylko sport i stypendium, dzięki któremu w ogóle może być na Uniwersytecie w Colorado. Dziewczyna jest skryta i dobrze chroni swoje tajemnice, których ma całkiem sporo - szkoda tylko, że na co dzień zakłada przez to maskę uśmiechu, sarkazmu i buntu. Wydawać by się mogło, że nikt nie będzie się zastanawiał, czemu Olivia jednego dnia pobija rekordy, a drugiego dnia zostaje w tyle, ale... Will, jej nowy trener, jest zdecydowanie zbyt ciekawski. Olivia jednak wie, że nie może się przed nim odsłonić, bo znowu zostanie zraniona i samotna. Tyle, że on... jest uparty i cierpliwy. A na dodatek między tą dwójką zaczyna pojawiać się chemia, która naprawdę mocno ich do siebie przyciąga. To uczucie jest jednak jeszcze gorsze niż tajemnica Olivii - a przynajmniej może wyrządzić więcej szkód.

Will wie, że nie powinien zawracać sobie głowy Olivią, bo miał już w życiu wystarczająco dużo problemów i bez niej: dbanie o matkę, opiekowanie się bratem, kłótnie z jego dziewczyną, a na dodatek problemy związane z odziedziczoną działalnością. Chłopak wiedział, że powinien sobie dać spokój - ale nie mógł, chcąc sprawdzić, dlaczego Olivia nie wykorzystuje w pełni swojego potencjału. Prawda, która wychodzi na jaw, okazuje się jednak gorsza niż najstraszniejsze przypuszczenia. Życie jego podopiecznej okazuje się nie być usłane różami, a jej dzieciństwo ciągle oddziałuje na nią silniej niż promieniotwórcze substancje... Will jest jednak pewien, że jakoś jest w stanie jej pomóc. Nie wie tylko, czy przy okazji nie będzie musiał poświęcić siebie i swojej reputacji....

Cała ta historia ma naprawdę wielki potencjał - historia Olivii to wręcz przepis na sukces. Wydawać by się mogło, że nie da się tego zepsuć, napisać w zły sposób, czy coś tam innego. Elizabeth O'Roark jednak potrafiła to zrobić, bo zamiast powoli rozwijającego się uczucia, które jest bardziej delikatne, do tego całego bałaganu w życiu Olivii dochodzi jeszcze huragan zwany Willem, który niszczy wszystko na swojej drodze, bo chce być najważniejszą częścią. Takie przynajmniej odniosłam wrażenie i bardzo mi się to nie podobało. Brakowało mi kontrastu i swego rodzaju spokoju. Nie dostałam go i bardzo żałuję.

Elizabeth O'Roark umie jednak pisać - jej opisy i dialogi są na wysokim poziomie. Nawet przekaz emocjonalny, szczególnie ten bardziej mroczny, jest naprawdę dobry: da się go odczuć i się w niego wczuć. Niemniej jednak wątek miłosny wyszedł jej źle i sądzę, że wiele osób ją za to skreśli z listy autorów, których czytają. "Przebudzenie Olivii" jest dosyć spore objętościowo - ponad czterysta stron - ale czyta się je szybko i zazwyczaj nie odczuwa się upływu czasu. Czemu więc tylko 3/10, skoro wskazuje tu wiele plusów? Bo nie jestem w stanie dać tej powieści nic więcej - właśnie za relacje między Olivią a Willem, te z późniejszych stron.

Sama okładka natomiast podoba mi się średnio - Wydawnictwo Kobiece ma w swojej ofercie o wiele więcej ładnych opraw graficznych. Ta należy wręcz do tych bardziej przeciętnych, jeśli właśnie porównać ją z innymi z oferty wydawnictwa. Niemniej jednak cieszę się, że jest ona utrzymana w takiej delikatnej tonacji i w fajnej kolorystyce. Natomiast - co mnie boli - to fakt, że ta okładka nie ukazuje czegoś innego, bo wątek romantyczny był w tej powieści ważny, ale czy najważniejszy? Grafik mógłby znaleźć dużo więcej innych odniesień.

Podsumowując, jeśli chcecie sprawdzić, czy moja ocena będzie taka sama, jak Wasza, to sięgnijcie po tę powieść i się z nią zapoznajcie. Jestem przekonana, że czytanie "Przebudzenia Olivii" pójdzie Wam szybko - ale czy się Wam spodoba: tego nie wiem. Jeśli lubicie ryzykować, albo wiecie, że warto zaufać Wydawnictwu Kobiecemu, to wiecie już, po co sięgnąć. Ja nie jestem w stanie dać wyższej oceny - chociaż naprawdę bym chciała. Nie żałuję jednak czasu, który spędziłam z tą książką.

Pozycję tę dostałam od Wydawnictwa Kobiecego